Vatikanoko fikzioak

Azken egun hauetan, Vatikanoko unibertsoak gaurkotasun osoa dauka berriro, Frantzisko Aita Santuaren osasunarekin eta, fikzioaren arloan, 'Cónclave' filmearen arrakastarekin zinema-aretoetan. Ez da ezer berria, baina katolizismoaren botereguneak sortzen duen magnetismoak gizarteko esparru guztietan indarrean jarraitzen duela adierazten du.

Vatikanoa kulturarako eta fikziorako inspirazio-iturri agortezina izan da eta jarraitzen du izaten, intrigazko eleberriena, adibidez. Baina, batez ere, filmaketa eta pelikula handien eszenatokia izan da. Azkena, lehen aipatutako 'Cónclave', Edward Berger zuzendariarena, eta Ralph Fiennes izugarriarekin rol nagusian.

Baina Vatikanoko gaiei buruzko nire bi film gogokoenak askoz zaharragoak dira, eta oso ezagunak ere bai. Lehenengoa, 'Las sandalias del pescador' (1968), luxuzko aktore-zerrenda batekin, Anthonny Quinn eta Laurence Olivier, haien artean, eta Vatikanoaren maniobrak eta pentsamendua jorratzen duena, Gerra Hotzaren testuinguruan. Bigarrena, urte batzuk geroagokoa (1983), 'Escarlata y negro'. Azken hau, Gregory Peck mitikoa protagonista duena, nazien Erromako okupazioan kokatzen da eta O 'Flaherty irlandar apaizaren istorioa kontatzen du, ehunka judu eta politikarien bizitzak salbatzea lortu zuena.

Badira entretenimendu eta fikzio hutsagokoak diren beste zinta batzuk ere, hala nola 'Ángeles y demonios', Dan Brownen supersalmentetan oinarritua, eta, sinesteko zaila den trama bat duen arren, gustura ikusten dena igande arratsalde batean. Orain, badirudi beste aitasantutza baten amaieraren aurrean gaudela, arreta handiz biziko dugu hurrengo konklabea, hau bai, bizitza errealean.

• Temas
• Euskera
• Maldan behera
• Papa