

Secciones
Servicios
Destacamos
Edición
David Lynch zinegile bereziari agur esaten diot tristuraz. Askok idolatratua, beste batzuek gorrotatua, zenbait adituk mesprezatua eta, segur aski, gizaki ororentzat ulertezina. Baina ukaezina da 70eko hamarkadaz geroztik zinema egiteko eta ulertzeko modua hankaz gora jarri zuela, eta horrek eragina izan duela zuzendari eta zaletuen ondorengo belaunaldietan.
Ez naiz Montanako zuzendariaren fan zoroa, baina aitortu behar dut entretenimendu-dosi handiak eman dizkidala, batez ere bere proiekturik original eta gogoratuenarekin: 'Twin Peaks', nire ustez telebistaren historiako bost telesail onenetako bat. Ez dut inoiz gauza bera ikusi, genero eta pertsonaia mota guztiak modu imajinaezinean nahasten zituen produktu bat eta, proposamena bitxia izan arren, modu magikoan funtzionatzen zuen emaitza batekin.
'Nork hil zuen Laura Palmer?' premisa faltsuarekin -benetako 'macguffin'a-, Lynchek 'thriller'-a, zinema beltza, erretratu kostumbrista eta zientzia-fikzioko uneak uztartu zituen. Eta surrealismo hutsa ere, noski, Ben Horneren hotelean kantatzen zuten islandiarrekin edo Horne bera, pertsonaia ahaztezina, AEBetako Gerra Zibileko jeneral izatera jolastuz.
Eta hori pantailen, telesailen eta zinemaren munduan eragin mugagabea izan duen telesailaren zati txiki bat besterik ez da. Estatu Batuetako iparraldeko herri galdu baten unibertso berezi horretan bizitzea gustatuko litzaiguke askori, non gauza ezohikoak gertatzen diren. Eta Lynchek 30 urte geroago egin zuen hirugarren denboraldi aspergarria ere ahaztu nahi genuke, zinemagilea ohore guztiekin agurtzeko eta 'Black Lodge'-ra laster itzultzeko promesa eginez.
Publicidad
Publicidad
Te puede interesar
Publicidad
Publicidad
Esta funcionalidad es exclusiva para suscriptores.
Reporta un error en esta noticia
Comentar es una ventaja exclusiva para suscriptores
¿Ya eres suscriptor?
Inicia sesiónNecesitas ser suscriptor para poder votar.