Amets Arzallus, el más destacado en la sesión matinal del campeonato de bertsolaris

La sesión matinal de la final del Campeonato de Bertsolaris se ha cerrado pasadas las 2.30 de la tarde con la sensación de que el mejor ha sido Amets Arzallus. Ha estado muy centrado y contundente en todos los ejercicios y además parecía sentirse a gusto. Y cuando ha llegado el ejercicio final, el de 'kartzelako gaia', todos los aficionados presentes en el BEC de Barakaldo han supuesto que habrá redondeado su situación en las puntuaciones, tras meterse en la piel de un guardia civil de Intxaurrondo.

El recinto del BEC se encontraba lleno a rebosar, con 13.500 personas en las gradas y un gran ambiente. El público ha agradecido con numerosas ovaciones el buen nivel de la sesión matutina.

El tema de 'kartzelako gaia', como de costumbre en el campeonato, ha sido muy abierto: La situación te ha puesto en el otro lado. La primera en cantar, Lujanbio, ha optado por contar una ruptura sentimental, desde el punto de vista de una persona que antes había roto relaciones y ahora se enfrenta a una ruptura provocada por la otra persona; Mendiluze se ha puesto en la piel de un profesor; Colina se ha convertido en un padre que pasó por la cárcel en el franquismo y ahora ve cómo van a juzgar a su hijo; Arzallus ha cantado desde el punto de vista de un guardia civil andaluz de Intxaurrondo que ha pasado de interrogar y torturar a presos a ser juzgado por esos hechos; Elortza ha optado por una asumir el papel de una persona que antes reivindicaba en la calle y ahora es político con poder; Sarriegi se ha convertido en un expreso que mató a una persona y ahora da la mano y se sincera ante la viuda de la víctima; Gaztelumendi ha cantado desde la atalaya de un preso que ansía salir para que deje de existir ese cristal que le separa de la persona amada que le visita en la cárcel; y Unai Iturriaga ha optado por convertirse en una persona, miembro de una pareja, que se ha enamorado de otra.

Beñat Gaztelumendi Añorga (1987)

«Guretzat goiz da txapela lortzeko»

«Ni naiz aurten nobedadea, baina talde horretako parte izan nahi dut. Ez dut nahi ni babestu behar nautela pensatzea besteek, parez pare egotea beraiekin gustatuko litzaidake. Gure belaunaldiarentzat oso goiz da txapela lortzeko eta gazteegiak gara hori lortzeko. Baina momentu onean nator».

Aitor Mendiluze Andoain (1975)

«Ez daukat presio berezirik»

«Taldearen aldetik kolore askotako bertsolariak gara eta ale bereziak entzuteko aukera izango da. Niri dagokidanez, ez daukat presio berezirik. Saio polit eta dibertigarria izango da. Uste dut bertsotan pentsa-tzen duenak lor dezakela postua. Nekez lortuko du bertsoa, postuetan pentsatzerra joango denak».

Amets Arzallus Hendaia (1983)

«Finalera nekatu gabe iritsi behar da»

«Iruditzen zait garrantzitsua dela finalera ahalik eta gutxien nekatua iristea. Freskura eta inozentzia puntu batekin hartu nahi dut finaleko. Ez diot txapelaren perspektibatik begiratzen. Bezperan hasten zara sentitzen eguna badatorrela eta nerbioak hasten zaizkizu. Finalaren garrantzia errelatibizatzea lortzen dudala uste dut. Nahiko distantziara bizi ditut kiniela kontu horiek. Txapelketa dezente badaramazkigu eta horrek erakusten dizu prestatzen».

Maialen Lujanbio Hernani (1975)

«Saiorik onena emateko dago oraindik»

«Garantia guztiak ematen ditu finalak, talde oso polita sortu delako. Iruditzen zait finalera pasa diren gehienak saiorik onena emateko dutela oraindik, eta saio horretan emango dutela. Bertsogin-tzaren inflexio puntu bat da oraingo final hau. Euskalgintzaren eta kulturgintzaren erreferente bihurtu den eguna da, gainera. Gure belaunaldiak oso talde bezala bizitu izan ditu finalak. Ni ez noa txapela defendatzera. Hau beste txapel bat baita».

Unai Iturriaga Durango (1974)

«Hogei urteren ostean oparia da hau»

«Hogei urteko zikloa betetzeko aukera izango dudala uste dut, orain dela hogei urte izan bainuen lehenengo finala, eta orduan gazteena nintzen. Opari moduko zerbait bezala kontsideratzen dut gaurko finalean egotea. Saio on bat espero dut. Egun hau kontrolatzea nahiko zaila izango da. Nire aldetik, bi saio on eginda pozik geratuko naiz».

Aitor Sarriegi Beasain (1976)

«Aurrekoan baino gehiago egin nahi dut»

«Gustatuko litzaidake aurrekoan baino zerbait gehiago egitea oraingoan. Nahiko nuke egin dezakeedanaren zati bat han uztea, hori lortuko banu egunaren bukaeran gustura joango nintzateke etxera. Txapela distantzia batera ikusten dut eta ez dut helburu bezala jar-tzen».

Sustrai Colina Urruña (1982)

«Argi izan behar da zer egin nahi den»

«Garbi izan nahi dut zer egin nahi dudan. Oholtza bat ez dakit inprobisatzeko lekua den. Bat-batekoan kantatzeko bai, baina hara igo beharra dago argi izanda zer egin nahi den. Bertso bat bakarrik ere alferrik ez botatzera noa, nere esku dagoena ahalik eta hoberen egitera, saioa entzuten dudanean gustura geratu nadin».

Igor Elortza Durango (1975)

«Finalean inoiz ez dut eman nire onena»

«Finalean behin ere neure onena eman gabe geratu izanaren pena daukat eta horregatik da garrantzi-tsua niretzat. Neure burua Tolosan bezala ikustea amesten dut. Bertso eta puntu bakoitzean neure burua erreflejatua ikusi nahi dut. Hori gertatuko balitz, egun borobila. Aurten oso prestaketa berezia egin dut. Aurreko txapelketako gai guztiak begiratu nituen, errimategia ere modu berezian landu dut, eta gainera plazak aprobetxatu ditut inertzia ba-tzuk kentzeko».