Konekzio elektrikoen gabezia euskal ekonomiaren hazkunde-oztopo nagusian bihurtu da. Duela egun gutxi, Iberdrolak jakinarazi zuen Bizkaian eta Araban industriarako entxufe guztiak beteta daudela eta Gipuzkoan soilik geratzen dela %2. Datuek honako hau erakusten dute: ez da kontu tekniko bat, ehunka industria-proiektu blokeatzen dituen eta 70.000 lanpostu arriskuan jartzen dituen muga fisiko bat baizik.
Arazoa larria da. Euskadik, industria-atzeraldi betean, harro dio puntako enpresak dituela automobilgintzan, energian edo siderurgian. Baina enpresa horiek zabaldu nahi duten unean,hurrengo erantzuna jasotzen dute sare elektrikora konektatu nahi dutenean: ez dago. Diskurtsoetan hainbeste goraipatzen den lehiakortasuna, beraz, entxufe batengatik hausten da.
Defizit hori ez da azpiegituren arazo hutsa, ereduarena ere bada. Elektrizitatea lurzoru industrial berrian bihurtu da, eta hori gabe ez dago hedapenik, ez berrikuntzarik, ez deskarbonizaziorik. Paradoxa da enpresei prozesuak elektrifikatzeko eta emisioak murrizteko eskatzen zaiela, baina sareak ez duela jauzi hori jasateko gaitasunik. Arazo hori konpontzen ez bada, trantsizio energetikoa paperean geratuko da, horrek dakarren arriskuarekin. Bitartean, Euskadiko industria moteldu egin da, eta merkatuan klima-eskakizun txikiagoak dituzten herrialdeetako produktuak sartzen dira.
Datozen egunetan konponbideak mahai gainean jartzeko ultimatuma eman zion Eusko Jaurlaritzak Espainiako Gobernuari. Eta, ondorioz, Gobernuak iragarri du 13.600 milioi injektatuko dituela 2030era arte, sare elektrikoaren kolapsoa saihesteko. Baina neurriak ez dira berehalakoak izango: inbertsio handiak beharko dira eta horrek lehentasunei buruzko dilemak sortuko ditu. Sestaoko labe elektriko handi batek datu-zentro batek adina kontsumitzen du, baina lehenengoak ehunka lanpostu mantentzen ditu zuzenean, eta bigarrenak, etorkizun digitala erakutsi arren, dozena batzuk baino ez. Zer erabilera sozial eman nahi diogu megawatt bakoitzari?
Euskadik erabaki behar du nola eta zertarako erabili nahi duen hurrengo urteetan bermatuko duen energia. Premiazkoa da sareetan inbertitzea, baina galdetu behar diogu geure buruari zer garapen-eredu konektatu nahi dugun horien bidez. Izan ere, elektrizitatea ez da baliabide tekniko hutsa: gure etorkizunean izango dugun ekonomia, enplegua eta gizartea definituko duen faktorea da.
-k5JI-U2302892493981HaC-1200x840@El%20Correo.jpg)