Vera eta Victoria bere amodio historioa bizi dute Amarika Aretoan

“Verak lehenbiziko aldiz musu eman zionean, aitortu zion transexuala zela. Parke batean izan zen. Ezertxo ere ez zen aldatu. Elkarrekin egin zituzten lau urteetan, inoiz inor ez bezala maite izan zuten elkar. Beren bizitzako epe horretan, bi pertsona izateari utzi eta bakarra bihurtu ziren. Elkarrekin eraiki zuten etxe bat, eta ametsez eta etorkizuneko proiektuz bete”. Hitz hauekin laburtzen du Mar Sáez Argazkilariak maiatzaren 11ararte Amarika Aretoan izango den 'Vera eta Victoria' erakusketa.

Mar Sáezek Amarikara dakarkigun lana, beraz, elkarbizitzaren ondorioa da, egileak telesaileko protagonistekin izandako elkarbizitzaren ondorioa. Elkarbizitza horretan, bizitza konpartitu zuten, eta, horri esker, Marek eguneroko bizimoduaren erretratua egin ahal izan zuen, beren intimitatea, beren maitasun istorioa, hitz batean, beren bizitza erretratatu zuen…Erakusketa eguneroko bat da, ikustekoa, Vera eta Victoriaren unibertso intimoaren erretratua egiten duena. Unibertso horretan, berriturik ateratzen dira haiena bezalako harreman batek duen aberastasunaren ñabardurak. Ez besteak baino hobea, ez txarragoa.

Erakusketa osatzen dute argazki sail batek, ikus-entzunezko batek eta “Vera y Victoria” argazki-liburuak.

Argazki-liburua André Frère Editions frantses argitaletxeak argitaratu zuen, eta 2016ko ParisPhoton aurkeztu zen. 2017 PhotoEspaña delakoan, Mejor Photolibro izeneko sariko finalista izan zen, eta Liburutegi nazionalean egon zen erakusgai.

Mar Sáez (Murtzia, 1983), psikologia eta ikus-entzunezko komunikazioa ikasi zituen, eta nahiz eta idatzizko prentsan lan egin zuen sei urte baino gehiagoan, gaur egun argazkigintza profesionalari emana bizi da. Gaur egungo argazkigintzaren espezializazio ikastaro bat egin zuen Cienojosen, bi urtean, LENS Madrilgo Ikusizko Arteen Eskolan egile argazkigintza eta proiektu profesionalen masterra egin zuen, eta beka bat eskuratu eta kultur kudeatzaile gisa lan egin zuen han.

Gaur egun, freelance gisako argazkilari lanarekin batera proiektu pertsonalak garatzen ditu, eta, horiekin, nortasunaren konplexutasuna eta biopolitika ikertzen ditu, eta saiatzen da egiten erretratu bat, barnetik, axola zaizkion errealitateei buruz. Birritan irabazi du argazkigintza profesionaleko LUX saria (2014an brontzea, eta 2015ean urrea), dokumentalaren kategorian, eta, 2015ean, Duo Fotógrafo Emergente saria lortu zuen, eta Albarracíngo Argazkigintza eta kazetaritzako XV. mintegiaren beka ere bai; eta Valentziako Photon Festival delakoan ere finalista izan zen, eta, halaber, Galiziako Artista Berrien V. topaketarako hautatu zuten. Era berean, Ojo de Pez aldizkarian lan egin du, eta estatuko beste hainbat hedabidetan ere bai.

Parte hartu du, orobat, 2008tik, hainbat erakusketa banakako eta kolektibotan, Espainian eta Estatu Batuetan, hala nola New Yorkeko The Gabarron Foundation Carriage House Center for the Arts delakoan, besteak beste.

2016ko urrian, lehen argazkiliburua argitaratu zuen, “Vera y Victoria”, André Frère Éditions frantsesarekin, eta Paris Photon aurkeztu zuen. Oraintsu, DÚO-A egunkaria argitaratu zuen Miguel Ángel Hernández idazlearekin batera, “Bidaia errepidez ezezagunekin” (Phree argitaletxean).

Artista gisa, Madrilgo Pilar Serra galeriak aurkezten du, bai eta Los Ángeleseko institute agentziak ere.